PPekin - Miło obserwować, jak ten kraj się zmienia, a ludzie dorabiają się. O dziwo, pod przywództwem KPCh. Jednak znajomość angielskiego nadal jest tu bardzo słaba.

Korki i smog są codziennością, podobnie jak problemy z taksówkami. Nastąpił raptowny wzrost cen − pod względem kosztów jedzenia Chiny wyprzedziły już Polskę! Inne zakupy ciągle jednak są tańsze. Hotele są na podobnym poziomie cenowym. Możecie mieć jeszcze trudności z wymianą większych kwot na juany. Dobrym rozwiązaniem jest wymienianie codziennie mniejszych sum w recepcji hotelowej.

6.1Overall9Bezpieczeństwo7Drogo czy tanio7Stosunek ceny do wartości4Egzotyka, inność4Fajne, interesujące społeczeństwa | stosunek do turystów | ciekawe plemiona7Zabytki, muzea7Krajobrazy, architektura9Hotele7Jedzenie3Aktywny wypoczynek, plażowanie itp.6Przyroda, parki, zoo, zwierzęta4Klimat7Drogi, komunikacja, transport, swoboda podróżowania4Wizy, łatwość przekraczania granicy

W Pekinie jest kilka ogólnie znanych atrakcji:

− Zakazane Miasto – jadąc tam, należy zabrać paszport. Trzeba go okazać. Poza tym dzieci, studenci oraz osoby starsze mają zniżki

− polecam bezpłatną wizytę w mauzoleum Mao Zedonga. Torby i aparaty fotograczne zostawia się w przechowalni obok Muzeum Narodowego

− Pałac Letni najlepiej zwiedzić późnym popołudniem. Jest gorąco i tłumnie. To samo dotyczy Świątyni Słońca

−  ciekawe muzeum wojskowe – polecam szczególnie panom

− Wielki Mur Chiński to pozycja obowiązkowa. Mur generalnie wygląda, jakby był nowy i trochę rozczarowuje. Są jednak miejsca z pięknymi widokami na wiele nitek muru jednocześnie. Koszt wynajęcia samochodu z kierowcą to 600−700 RMB. Tu ciekawostka: jeżeli zgodzimy się odwiedzić po drodze fabryki jedwabiu, biżuterii i porcelany, cena spada do 400 RMB. Najciekawiej jest pojechać taksówką na dworzec autobusowy i dalej, jak zwykły Chińczyk, autobusem za 12 RMB. Szybko i sprawnie – polecam. 

Kto ma w sobie trochę artystycznych pasji i pół wolnego dnia w Pekinie, może bez wahania udać się do Strefy 795. W wielkiej, starej fabryce można obejrzeć dziesiątki indywidualnych wystaw. Chodzi się alejami i wstępuje do kolejnych galerii, gdzie pokazywane są różnorodne kolekcje. Miejsce to jest nastawione nie tyle na sprzedaż, co na prezentację twórców. Ponieważ poziom jest dość wysoki, a zróżnicowanie form sztuki duże, całość jest naprawdę zajmująca. Pomiędzy galeriami działają restauracje i kawiarnie, z ogródkami lub bez, pozwalające odpocząć od tłumów biegających w upale po chińskiej metropolii. Artystyczną atmosferę tworzy też sama publiczność − ubrana z nieco większą fantazją niż w pekińskim metrze.