TTogo -  Republika Togijska – państwo w zachodniej Afryce nad Zatoką Gwinejską. Graniczy z Ghaną, Beninem i Burkina Faso.

3.7Overall4Bezpieczeństwo7Drogo czy tanio6Stosunek ceny do wartości4Egzotyka, inność3Fajne, interesujące społeczeństwa | stosunek do turystów | ciekawe plemiona1Zabytki, muzea4Krajobrazy, architektura3Hotele3Jedzenie3Aktywny wypoczynek, plażowanie itp.3Przyroda, parki, zoo, zwierzęta5Klimat2Drogi, komunikacja, transport, swoboda podróżowania5Wizy, łatwość przekraczania granicy2Atrakcje, teatry, shows, ciekawostki, muzyka, kluby

Państwo położone w Afryce Zachodniej nad Zatoką Gwinejską, należącą do wód Oceanu Atlantyckiego. Obszar dzisiejszego Togo został odkryty przez Portugalczyków w 1471 roku. W czasach kolonialnych, Togo było obiektem rywalizacji: Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii. Ostatecznie kraj w okresie I wojny światowej stał się kolonią francuską. Dzisiejszym świadectwem tego faktu jest to, że oficjalnym językiem kraju jest francuski. Togo odzyskało niepodległość w 1960 roku.

Większość powierzchni państwa zajmują góry i tereny wyżynne. Na południu kraju znajduje się aluwialna nizina nadbrzeżna stopniowo przechodząc na północy w wyżynę. Na południowo-zachodnim brzegu kraju przebiega pasmo Gór Togo(Atakora). Togo posiada piaszczyste wybrzeże z licznymi lagunami i mierzejami. Średnie temperatury miesięczne wahają się w granicach 23-32 °C.

Zdecydowana większość terytorium Togo porośnięta jest wysokotrawiastą sawanną, na której miejscami rosną zdegradowane lasy tropikalne. Lasy zajmują jedną czwartą powierzchni kraju. W wyższych partiach gór można spotkać fragmenty wilgotnych lasów równikowych. Powszechnym gatunkiem drzew w Togo są palmy i akacje, a w lasach eukaliptusy i hebanowce, które są nadmiernie wycinane przez ludzi. Wybrzeże kraju jest miejscami porośnięte roślinnością bagienną i niewielkimi fragmentami lasów namorzynowych. Poza bagiennymi gatunkami roślin, powszechne są palmowate. Nad rzekami miejscami rosną lasy galeriowe.

Świat zwierząt w Togo uległ znacznemu zubożeniu w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest rozszerzanie areału ziem uprawnych oraz degradacja lasów. Na terenach słabo zaludnionych można spotkać słonie, lwy i antylopy, a nad rzekami krokodyle i hipopotamy. W lasach, ale i też na obszarach wilgotnych sawann żyje kilka gatunków małp, są to głównie pawiany i szympansy. Na bagiennych terenach nadbrzeżnych występują płazy i gady w tym jadowite węże.

W celu ochrony przyrody utworzono kilka obszarów chronionych, zajmujących 8% powierzchni Togo. Do takich obszarów zalicza się m.in. Park Narodowy Fazao Malfakassa.

Dziedzictwem urastającym do symbolu Togo jest Koutammakou, ziemia ludu Batammariba z bardzo charakterystyczną architekturą wkomponowaną w półpustynny krajobraz. Są to gliniane domy z wieżami, zwane także pałacami (Takienta), choć sama nazwa może być myląca. Jest to jeden z najbiedniejszych regionów Togo, a warunki życia mieszkańców tych pałaców nie charakteryzują się luksusem.

W 2004 roku Koutammakou znalazło się na liście dziedzictwa kulturowego UNESCO.

55 punktów(-y) (36%)